Deze week begonnen met kindergarten. Maandag kwam ik erachter dat ik niet 1, maar 2 partners had deze week. Miguel de Portugese jongen, en Sophie een Duits meisje. Zij was eerst per ongeluk bij het
gewone teaching programma ingedeeld, maar had zich opgegeven voor kindergarten. Het was eigenlijk wel prima, met zn 3en in de klas met 27 kinderen. We hebben een vrij klein klaslokaaltje met 2
tafels waar alle kinderen omheen zitten. Het verbaasde me hoeveel ze al weten ! Aan de ene kant supergoed natuurlijk, maar aan de andere kant ook een uitdaging om leuke lessen te bedenken.. Maandag
zijn we daarmee aan de slag gegaan in the ricefield house. Daar is o.a. een printer, papier en stiften om je lessen mee voor te kunnen bereiden. Ik vroeg of ze het goed vonden om alvast voor de
hele week voor te bereiden in plaats van elke dag voor de dag erna. Dat vind ik namelijk een stuk overzichtelijker, en dat geeft me rust haha. Dus zo gezegd, zo gedaan. Samenwerking ging prima, en
de kindjes vonden het volgens mij wel leuk. Sophie deed maar 1 week kindergarten, waardoor ik volgende week alleen met Miguel ben. Dit is overigens weer zijn laatste week, dus die weken erna moet
ik afwachten wie mijn partner wordt.
Dinsdag na kindergarten ging ik met mijn kamergenootje Chloe en een Amerikaanse jongen die ook vrijwilligerswerk doet hier, naar Denpasar. 3 weken geleden had ik mijn paspoort al afgegeven bij een
kantoor om m'n visum te regelen. In Denpasar gingen we naar het immigratiebureau om onze vingerafdrukken te geven en een foto te laten maken. Duurt nog niet eens 2 minuten. Helaas duurde het wel
2,5 uur totdat we eindelijk aan de beurt waren.. Terwijl we mensen zagen komen en gaan, zaten we ons af te vragen waarom wij nog geen nummertje hadden gekregen. Andere mensen moesten een vlucht
halen, maar hun paspoort kregen ze maar niet terug want dat konden ze bij de immigratie eventjes niet vinden.. Tja, er ging die dag duidelijk iets niet helemaal goed. Zaterdag zijn we weer naar het
kantoor in Ubud geweest en na 3,5 week heb ik nu eindelijk mijn paspoort terug, met een visum van totaal 90 dagen erin. Ben blij dat dat nu helemaal geregeld is !
Vrijdag was even een baaldagje.. Had 's nachts overgegeven en was er niet zeker van of ik wel naar kindergarten zou gaan. Wilde eigenlijk geen dag missen dus ik ben er heen gegaan, en gelukkig ging
het wel prima. 'S middags moest ik afscheid nemen van Emma (Nederlands, had ik tijdens een trainingsdag in Amsterdam al ontmoet), Lisa mn Duitse kamergenootje & Linnea. Met Linnea heb ik de
afgelopen weken veel opgetrokken, en we waren heel close geworden. Heb die dag wel 4x lopen janken, want telkens als (Chloe en) ik iemand gedag hadden gezegd, dan ging de volgende weer weg.
Natuurlijk komen er weer nieuwe mensen en maak je nieuwe vrienden, maar toch was het even naar.
Zaterdag was een lekker relax dagje na toch een best inspannende week waarin je alle kindjes probeert te leren kennen, en ineens weer huiswerk hebt.. We zijn met zn 4en de hele dag naar Jungle Fish
geweest, een zwembad met uitzicht op prachtige natuur ! 'S avonds zijn we nog naar Ubud geweest en in een cafeetje beland waar ze een live reggae band hadden. We bleven niet al te lang, maar het
was toch leuk om het even gezien te hebben.
Zondag hebben we eerst lekker even uitgeslapen (voor in hoeverre dat kan hier), en ik heb voor het eerst in 4 weken het ontbijt in de kantine overgeslagen. In Kopi Desa hebben we even een ontbijt/
lunch gedaan voor we op pad gingen. We hadden namelijk een tour geboekt, waarbij we een koffieplantage en 3 tempels zouden bezoeken. Om 11 uur zaten we klaar in de taxi, en om 11:40 stonden we weer
in de brandende zon naast de taxi. Ja, de vloek van vorig weekend is nog niet verdwenen.. Er kwam een raar geluid onder de auto vandaan, en de chauffeur en de gids konden niet vinden waar het
probleem zat. De gids belde voor een nieuwe taxi, en die zou er binnen 20 minuten zijn. Het waren wel 20 erg lange minuten, want de taxi was er na 1 uur nog niet. Maargoed, geen geklaag daar was de
taxi eindelijk en we konden weer op pad ! Misschien vond ik de koffieplantage nog wel het leukst van de hele dag haha. We mochten lekker allemaal theetjes en koffies proberen. De dieren die
koffiebonen te eten krijgen en daarna weer uitpoepen hebben we ook gezien. Ik snap nog steeds niet helemaal dat mensen zo belachelijk veel geld betalen voor koffiebonen die door het
verteringsstelsel van een of ander beest zijn gegaan.. Het zal wel iets heel verfijnds zijn of iets.
Ik zit nu alweer op de helft van mijn tijd bij de Green Lion (de vrijwilligersorganisatie hier). Heel gek idee.. Aan de ene kant heb ik het idee dat ik hier al mn hele leven ben, en aan de andere
kant kan ik me niet voorstellen dat ik hier al 4 weken zit.. Ben nu op 1/3 van mijn reis, en als de rest net zo leuk wordt als afgelopen weken dan teken ik voor de volgende 8 weken.
Als je al 18 verjaardagen in de winter hebt gehad is het wel eens 'verfrissend' om eens in de zomer jarig te zijn.Dinsdagavondgingen we dus weer naar Cupit cafe om 's nachtsom 12 uurte vieren dat
ik jarig was. Het was heel gezellig met live muziek weer en leuke mensen. Heel lief ook want mn kamergenootjes hadden een paar kleine cadeautjes voor me gekocht en ook chocoladetaartjes ! De
volgende dag op mn verjaardag zelf moesten we gewoon weer naar Cleaning en Renovation, en dat was iets minder prettig want ik had een beetje slaap tekort. 'S avonds nog naar cafe Vespa geweest en
met mama gebeld op Skype voor de eerste keer.
Vrijdagochtendom 7 uurvertrokken we met zn 5en naar Lombok. Zo'n 2 uur met de auto en 2 uur met de boot. Na even gezwommen te hebben bij ons hotel zijn we met de taxi naar 2 watervallen gereden,
waar een lokale gids ons de weg door de 'jungle' wees. Door riviertjes lopen en heel mooie natuur en de watervallen waren heel indrukwekkend !
Zaterdag was me het dagje wel, heb die dag denk ik al mn energie voor deze hele week al opgebruikt want op dit moment ben ik nog steeds gesloopt en heb hoofdpijn. Maar wat een ervaringen.. We
wilden eerst scooters huren om 65 km naar het zuiden te rijden naar Kuta, het strand. Het werd door meerdere mensen alleen afgeraden om zonder rijbewijs te gaan rijden, en aangezien maar 2 van de 5
een rijbewijs hadden.. We konden dus ook niet 2 scooters huren en de rest achterop. Maar als je geen scooter kan huren, waarom dan niet gewoon een auto ?! We wilden namelijk wat meer vrijheid
hebben om tussendoor misschien bij wat dorpjes te stoppen, en dat is niet zo handig met een taxi driver. Zo gezegd zo gedaan. Na de hele straat afgelopen te hebben om de goedkoopste maar ook de
meest betrouwbare auto te vinden, was het dan echt zover. De eerste keer links op de weg rijden, en aan de rechterkant achter het stuur zitten. Het viel opzich nog mee hoe gek het was, alleen moet
je natuurlijk extra goed blijven opletten met grote rotondes en kruisingen. De wegen waren gelukkig heel goed maar er rijden 25x zoveel scooters als auto's die aan alle kanten langs je razen en
iedereen haalt net op het laatste moment nog even in als dat eigenlijk niet meer kan. Na zo'n 3 of 3,5 uur (met tussenstops) kwamen we dan eindelijk bij een strand, maar het was niet echt chill om
te gaan zwemmen dus gingen we naar een ander strand rijden. Daarvoor moesten we alleen wel een hele berg op met slingerweggetjes en heeel steile stukken. Ik was aan het rijden en opeens trok de
auto het niet meer op zo'n heel steil stuk.. Handrem erop, maar die was niet goed genoeg dus ik kon mn rem niet loslaten. Tja, heel erg stressvol zo op een berg dat je geen kant meer op kan. Ik ben
een stuk achteruit gereden, maar dat was eigenlijk geen mogelijkheid voor de hele weg terug en ook draaien kon niet. Ik ben dus nog maar een keer gaan kijken of ik de auto omhoog kon krijgen en
gelukkig met veeeeel teveel toeren en in versnelling 1 lukte het. Maar ons ongeluk was nog niet op voor die dag want eindelijk bij het mooie strand aangekomen regende het kneiterhard. Ook was het
alweer bijna16:00dus moesten we meteen weer terug, want we wilden niet in het donker rijden metalle 10duizenden scooters en verdere gekken op de weg. Bij een klein supermarktje stopten we even om
wat drinken te kopen en weer van chauffeur te wisselen, ik ging namelijk het laatste stuk weer terugrijden. Er waren ongeveer 4 parkeerplekken, maar toch stond er een mannetje om te zeggen waar we
moesten gaan staan. Hij bleef maar een beetje om de auto lopen en toen ik weg probeerde te rijden, begon hij meteen met zn armen te zwaaien. Ik dacht dat ik per ongeluk in de 3e versnelling was
weggereden (met links schakelen in een andere auto is best wennen namelijk. Maar het bleek dus dat we een lekke band hadden. Wat wel heel toevallig was, was dat zijn garage aan de overkant van de
straat was en dat hij aanbood om onze band tegen betaling te plakken.. We moesten wel, maar we hadden er wel allemaal een beetje de smoor in omdat het toch wat te toevallig was. Helaas heb ik het
laatste stukje dus wel in het donker moeten rijden, maar we zijn allemaal weer veilig aangekomen.
Alsof er een vloek op ons weekend rustte, misten we vanochtend de boot terug naar Bali omdat we dachten dat ieom 11:30ging, maar dat was vanaf de Gilli eilanden. We hadden van tevoren al 450 000
rupiah betaald voor een retour met taxi en boot. Nu moesten we voor de weg terug nog eens 300 000 rupiah betalen dus dat was echt wel even zonde, maargoed ik wilde niet mn eerste dag van
kindergarten missen morgen. Ben ingedeeld met een Portugese jongen en we hebben donderdag al onze les voor morgen voorbereid. We zullen zien hoe het gaat.. Nu eerst maar even slapen want ik ben
he-le-maal op na dit weekend.
Deze week begon m'n eerste week van vrijwilligerswerk: het cleaning & renovation project. Ik had geen idee wat ik ervan kon verwachten, maar ik dacht dat ik een school in ontzettend slechte
staat zou aantreffen. Met allemaal taxi's werden we naar de school gebracht, en eenmaal daar aangekomen viel het me eerlijk gezegd nog mee. Naarmate we steeds meer dingen onder handen namen, zag ik
wel dat het toch niet helemaal gezond was om daar les te krijgen. Heel veel stof overal, viezigheid op de muren en zelfs bijna volledig beschimmelde muren. Ook zat er hier en daar een gat, waardoor
je gewoon tegen de bakstenen aankeek die een paar lagen dieper verborgen zaten. Deze week zijn we dus vooral bezig geweest met de verf en schimmel van de muur af te schrapen, de gaten te vullen en
de stoelen en tafels te schuren en opnieuw te lakken. We begonnen de week met vrij veel mensen, maar dat werden er elke dag een beetje minder.. Er waren veel mensen ziek, en ook een aantal mensen
waren 'ziek'. Ik ben wel elke dag geweest, en was blij dat ik me er goed genoeg voor voelde. De dagen zijn van 9:00 tot 14:00 met 1 uur pauze waarin we lunch krijgen, in jullie tijd is dat dus van
2:00 tot 7:00 's ochtends haha. Na 14:00 worden we weer met de taxi naar huis gereden en kunnen we lekker wat voor onszelf doen. Dat begint vrijwel altijd met eerst om de beurt douchen want je
zweet je kapot, en krijgt ook alle verf- en stofresten overal.
Dinsdag werd ik wakker en ik keek recht in de prachtige lieve ogen van... een gekko. Zeer romantisch dus. Gelukkig was het maar een kleintje dus ik snelde mn hoge stapelbed uit om hem met een wc
papiertje van mn matras te verwijderen. Na het project ben ik met 3 andere mensen naar de grote supermarkt gegaan om even wat crackers enzo te kopen. Kon het ook niet laten om even een armbandje
mee te nemen, aangezien ik mn polsen er veel te kaal uit vind zien op dit moment.. 'S avonds ook nog even gezellig bij Kopi Desa, het cafeetje geweest.
Woensdag was de ceremonie van Galungan, iedereen was deze week vrij om dit voor te bereiden. Het is iets met goede en kwade geesten, maar het fijne week ik er ook niet van. We verzamelden 's avonds
op de kruising dicht bij ons huis want daar zou een soort parade langskomen waarin wij dan ook mee mochten lopen. Je moest wel een sarong dragen, dat was ontzettend belangrijk. Er waren overal
extra bloemenoffers voor de deuren neergelegd en langs de straat stonden (en staan nog steeds) heel mooi versierde bamboestokken met doeken eromheen en soms hangt er graan aan als offer. Naast zo'n
bamboestok staat ook altijd een klein tafeltje, dat als tempel dient. Dat is in ieder geval wat ik ervan begrepen heb. Heel bijzonder om dat van zo dichtbij meegemaakt te hebben dus.
Donderdag zijn we 's avonds naar een ander barretje geweest genaamd Cupid. Superleuk want er was live muziek ! Het stelde niet heel veel voor met 3 mensen, maar ik vond het helemaal top. Van
allerlei liedjes kwamen voorbij waar ik er aardig wat van kende. Zo'n muziekavond hebben ze elke dinsdag en donderdag, dus zeker voor herhaling vatbaar. Vrijdag had ik afgesproken om in Kopi Desa
wat te gaan drinken en Wie is de mol? terug te kijken. Was wel even gezellig om zo oerhollands met z'n tweeën in spanning te zitten wie het spel nu weer moest verlaten. Heb alleen de aflevering van
gisteren nog niet gezien, dus mondjes dicht allemaal !!
Dit weekend bleef ik lekker thuis, want afgelopen weken waren ontzettend druk en alles was aan een stuk door. Hartstikke leuk natuurlijk, maar wat rust is ook wel fijn. Ben wel met 2 andere meiden
lekker naar een buitenzwembad geweest, en zag er precies zo uit als je zou denken. Palmbomen, ligbedjes maar nog net geen cocktail. Daar wacht ik nog even mee totdat ik het idee heb dat mijn
lichaam 100% aangepast is aan de tijd, de temperatuur en alle andere dingen. Vandaag ben ik naar Ubud Market geweest met een meisje (de ander lag ziek in bed), en ik heb aardig wat gekocht. Het was
wel echt ontzettend uitputtend want je bent alleen maar bezig met afdingen. Toen we thuiskwamen waren er vrij veel nieuwe mensen, waaronder in ieder geval 3 Nederlandse meisjes. In de loop van de
week zal ik iedereen wel beter leren kennen. Voor nu is mijn dag voorbij want het is 23:00. Morgen staat mn wekker weer om 7:20, voor een nieuwe week van Cleaning & Renovation.
Zaterdag 30 januari was het dan eindelijk zover: ik zou het vliegtuig instappen naar Bali om pas 3 maanden later weer terug te keren. Tot ongeveer een dag van tevoren realiseerde ik me dat nog niet
zo goed, maar toen kwam het toch even aan. Vol goede moed en met de lieve 18 (!!) brieven van Laura en Suus in mn tas, nam ik afscheid van papa, mama en Femke. Eerst 14 uur vliegen naar Jakarta,
daar 2 uur wachten en dan nog 2 uur vliegen naar Denpasar, Bali. Reispilletje genomen, en alles ging helemaal flex tot ongeveer de laatste 3 uur in het eerste vliegtuig. Ik hoorde mama al in mn
hoofd zeggen: 'Gewoon rustig door je neus in- en door je mond weer uitademen. Dat werkte voor 2 uur en 50 minuten want tijdens de landing moest ik overgeven. Ik zag er dan ook erg tegenop om nog
een vliegtuig in te moeten.. Gelukkig was er een aardig Nederlands meisje die dezelfde vlucht zou nemen, dus we hebben samen gewacht. De pick up vanaf het vliegveld ging goed, en toen ik bij mn
huis aankwam, was ik verbaasd dat iedere kamer (die je met 3 of 7 anderen deelt) een eigen badkamer had. Ik dacht namelijk dat er gewoon 1 washok zou zijn, net als op een camping. De eerste nacht
was echt verschrikkelijk, maar ik zal er niet over in detail treden.
Maandag begon de cultuurweek. Ik kwam erachter dat op 7 minuten lopen de kantine is waar alle vrijwilligers (alleen deze week zijn er al minimaal 65 nieuwe vrijwilligers gekomen!!) kunnen
ontbijten, lunchen en avondeten.Om 9 uurmoesten we klaarstaan voor de tour door Ubud. We hebben een tempel gezien, zijn naar de Ubud Market geweest en naar Monkey Forest. Dat laatste vond ik echt
verschrikkelijk haha. Aapjes kijken op de Apenrots in Artis vind ik prima, apen die aan je gaan hangen, op je gaan klimmen en geluiden gaan maken als ze ook maar iets zien wat ze willen hebben..
Nee dat hoefde voor mij niet. We hadden bijna 4 uur gelopen, en als je 2 nachten niet hebt geslapen en nog aan de temperatuur moet wennen is dat best pittig kan ik je vertellen. Maar het programma
ging door met een culture introduction van Sujana (onze coordinator van deze week) en na het avondeten nog met de taxi naar een traditionele Balinese dans kijken. Heel tof dus allemaal, maar ook
heel vermoeiend.
Dinsdag stond een cooking class en batik painting op het programma. Heel gezellig om met onze groep van ongeveer 17 mensen samen onze eigen Balinese lunch te maken. Het batik painting vond ik echt
ontzettend leuk om te doen ! En ik was heel blij dat we onze doek ook lekker mee naar huis mochten nemen, als een leuk zelfgemaakte souvenir. In de avond gingen we naar een soort cafeetje waar die
week Harry Potter week was, en elke avond dus een film daarvan werd gedraaid. We waren met een hele groep, ook met mensen die hier al een hele tijd zitten. Het was heel gezellig, maar het is toch
even wennen als je 10.000 voor een cola moet betalen haha.
Woensdag heeft het letterlijk de hele dag geregend. We zouden 's middags een wandeling maken langs de rijstvelden en meer van de omgeving gaan zien, maar dat ging niet door. Daarom hebben we de
hele dag Balinese taalles gehad. Zo moeilijk om iets ervan te onthouden zonder wrts.. Maar het verbaasde me wel dat ze een heel logisch telsysteem/ cijfersysteem hebben !
Donderdag gingen we naar de Holy Water Temple, en dat was heel bijzonder. Iedereen moest een sarong dragen en de meiden moesten hun haar vastdoen. We mochten onszelf wassen in de holy water. In een
rijtje kwamen er allemaal waterstralen uit de muur, en bij elke moest je 3x je gezicht wassen en 2x je haar. Ook mocht je bij elke straal een gebed doen, maar dat kon je ook alleen bij de eerste en
de laatste doen. Het waren denk ik ongeveer12 tot 14waterstralen, dus je kunt je wel voorstellen dat dat een tijdje duurt voordat iedereen daarmee klaar is. 'S avonds zijn we weer naar Kopi Desa
geweest, het cafe waar woensdag de Harry Potter film werd gedraaid. Heb daar even gezellig zitten kletsen met een Duits en een Zweeds meisje uit mijn groep van de cultuurweek.
Vrijdag was het beter weer, dus konden we wel naar de rijstvelden. Net zoals maandag hebben we weer liters lopen zweten omdat het zo warm was. Op de terugweg ging ik met 2 anderen naar het kantoor
waar je een afspraak kan maken om je visum te verlengen, dat was zo geregeld.18 februarimoeten we daar weer heen en worden we met de taxi naar Denpasar gebracht, en hopelijk komt dan alles goed
haha.
Zaterdag (de dag dat ik dit schrijf) gingen we met z'n 7en (inclusief mezelf) naar Nusa Lembongan, een klein eilandje in de buurt van Bali. Een meisje dat hier al een paar weken zit had alvast het
hostel geboekt voor iedereen, en de taxi + boot konden we recht tegenover ons huis regelen dus dat was heel handig.Om 7:00zouden we met de taxi opgehaald worden, maar die was er pasom 7:40. Niet
zo'n probleem vond ik, hoewel het wachten natuurlijk nooit chill is. We moesten alleen wel de boot halen van8:30, en het was 1 uur rijden zeiden ze. Uiteindelijk waren we gewoon op tijd en de boot
bleek pasom 9:30te gaan.. En wat is het mooi hier ! Wel nog even een tikkeltje warmer, en ik heb ook het gevoel dat ik elke 5 minuten nieuwe zonnebrand op moet smeren. Na onze spullen bij het
hostel te hebben gedumpt zijn we meteen naar het strand gegaan. 4 van ons wilden gaan snorkelen, en 3 wilden gewoon even lekker uitrusten op het strand. We kregen meteen een heel goede aanbieding
om met de boot van iemand zn broer hier mee te gaan. Die zou ons naar 2 snorkelplekjes brengen en ons de mangroven laten zien. Het snorkelen was zo leuk ! Heeel veel mooie visjes en koraal. Met m'n
camera heel veel toffe kiekjes gemaakt en ook wat gefilmd onder water. Toen we weer terug gingen naar de anderen zagen we een groepje van 5 of 6 dolfijnen zwemmen, echt heeel bijzonder. Helaas
hebben 5 van ons (inclusief ikzelf) wel wat verkeerds gegeten vanmiddag, want we voelden ons echt niet goed daarna en ik moest ook weer overgeven. Gelukkig voel ik me nu weer best prima, alleen een
beetje jammer dat de stroom voor de 2e keer is uitgevallen en de airco het dus niet doet.. Tot zover een kamer met airco dus hier haha. (Morgen zal ik dus een wifi spot gaan zoeken om deze blog op
internet te zetten)
Zondag is het plan om lekker over dit eilandje te gaan crossen. Het is verbonden met een ander heel klein eilandje door een soort touwbrug, dus daar willen we in ieder geval even een kijkje gaan
nemen. Aan het eind van de middag gaan we weer terug naar ons huis in Ubud, want deze maandag begint het Cleaning & Renovation project. Ik kijk er erg naar uit, en hopelijk hebben we dan iets
meer tijd om even op adem te komen.
Verwacht niet elke week zo een lange blog (denk ik), maar ik dacht dat het wel leuk was om per dag even te vertellen wat ik allemaal heb gedaan. Foto's zullen waarschijnlijk niet gaan lukken, want
er is wel wifi, maar als daar ongeveer 40 mensen tegelijk opzitten gaat het zo traag als ... Goed, dit was het voor deze week. Er kunnen reacties geplaatst worden op deze blog door je naam in te
vullen, en dan gewoon een berichtje te typen. Nu ga ik lekker wat slaap proberen in te halen !
Kusjes
Ps. Zondag was weer een ziekenboeg, maar 5 van ons waren toch half in staat iets te doen. Dus we hebben allemaal een scooter gehuurd om Nusa Lembongan te verkennen. Er was niet veel verkeer daar,
dus het was een goede kans om dat te doen. Maar waaauw wat kunnen die scooters veel aan, we gingen bijna recht omhoog op een gegeven moment op weggetjes met meer gaten dan echt weg, maar wat was
het leuk !
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je
in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de
rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
